Dat feest willen we niet bederven, maar we willen ook een aantal pijnpunten onder de aandacht brengen. Dat is waar Kurt Callaerts, de sector algemene luchtvaart van ACV-Transcom, verantwoordelijk voor is.

Zestig jaar geleden opende de nationale luchthaven haar deuren in de stromende regen. De luchthaven is sinds de oprichting enorm geëvolueerd, aangepast aan nieuwe technologie en vooral aan de sterke groei van het aantal passagiers.

De komende maanden viert ze dat succes met allerlei activiteiten, muziek en taart, voor zowel personeel als reizigers. Dat feest willen we niet bederven, maar we willen ook de aandacht vestigen op een aantal pijnpunten, die grotendeels terug te voeren zijn op de privatisering in 2004.

In 2003, niet lang na het faillissement van Sabena in september 2001, besloot de regering de luchthaven te privatiseren. Dit kaderde in een bredere verkoopgolf van overheidsgebouwen en de beursgang van Proximus. De Australische financiële groep Macquarie kocht toen een meerderheidsbelang van 70 procent. De federale overheid hield aanvankelijk 30 procent, dat werd later 25 procent plus één aandeel. De regering rekende erop dat de nieuwe partner fors zou investeren in de uitbreiding van de luchthaven en voor aanvullende activiteiten zou zorgen.

Maar met de aandelen verdwenen ook de interesse en het beleid van de federale, Vlaamse en Brusselse regeringen, met desastreuze gevolgen. Dit heeft geleid tot voortdurend gekibbel tussen overheden, zoals over geluidsnormen. In plaats van samen te werken, zijn politieke belangen belangrijker geworden dan een samenhangend beleid.

De particuliere buitenlandse eigenaren van onze luchthaven laten zich voornamelijk leiden door financiële belangen. Brussels Airport maakte in 2016, het jaar van de aanslagen, een winst van ruim 61 miljoen euro. Alleen al sinds 2013 hebben aandeelhouders meer dan 365 miljoen euro aan dividend ontvangen. Overigens staan ​​de aandelen van de Australiërs - nu 36 procent, omdat ze er al een aantal hadden verkocht - momenteel te koop. Zou deze verjaardag niet een geweldige kans zijn voor onze regering om de controle over deze aandelen terug te nemen en zo haar aanwezigheid in de tweede economische motor van ons land te versterken?

60 jaar Brussels Airport: een reden voor een feestje?

Want terwijl onze regeringen ruzie maken en aandeelhouders hun winst tellen, geeft niemand om de luchthaven, het personeel en de reizigers. Brussels Airport treedt steeds meer op als een 'beheermaatschappij' die alle operationele activiteiten op de luchthaven doorschuift naar onderaannemers. Voorwaarde voor een bedrijf om een ​​concessie te krijgen voor een van die activiteiten is steevast dat de prijsstelling voor zijn diensten 'concurrerend' (lees: zo laag mogelijk) moet zijn en dat zijn bod op de concessie zo hoog mogelijk moet zijn. Bovendien wil Brussels Airport enkel een toezicht- en controlefunctie behouden om hen - indien haar onderaannemers de afspraken niet nakomen - te kunnen wijzen op contractbreuken.

Deze aanpak legt veel druk op de kwaliteit van de dienstverlening aan reizigers en de loon- en arbeidsvoorwaarden van de medewerkers. De aanhoudende problemen bij de bagageafhandelaars Swissport en Aviapartner, de catering en de schoonmaak zijn hier een direct gevolg van. Een slecht sociaal klimaat en ook regelmatig vakbondsacties.

Er zijn echter oplossingen voorhanden. Zo is een uniformering van de verschillende paritaire commissies nodig, een verbod op eindeloze onderaanneming, centralisatie, milieuvriendelijke luchthavenuitrusting en een betere controle van luchthavenuitrusting.

Helaas vinden we deze oplossingen niet terug in de strategische visie 2040 die Brussels Airport nog niet zo lang geleden voorstelde. Wat we er wel in vinden zijn tal van vastgoedprojecten zoals vergader- en kantoorcomplexen en een aantal vervoersmodaliteiten om er te komen. Wat ontbreekt is een echt luchthavenbeleid.

Met een aantal nieuwe projecten in de pijplijn om reizigers te verwelkomen of om de nieuwe vrachtstromen die door de vrachtzone zullen passeren op te vangen, presenteert Brussels Airport graag cijfers van mogelijke bijkomende tewerkstelling, zonder die cijfers te onderbouwen. De extra werkgelegenheid wordt maar al te vaak opgevangen met het bestaande personeelsbestand. Dit verhoogt de werkdruk voor het bestaande personeel. En de kwaliteit van de extra jobs is vaak ondermaats: tijdelijke contracten, tijdelijk werk, deeltijdse contracten,...

Ook wij wensen Brussels Airport een hele fijne verjaardag, een geweldig feest en nog vele gelukkige en gezonde jaren toe. En we hopen dat onze minister van Mobiliteit zijn cadeau niet vergeet: een pakket aandelen.

Trends Partner Content biedt bedrijven, organisaties en overheden toegang tot het Trends netwerk. De partners zijn verantwoordelijk voor de inhoud.

'Geef de bevolking zo snel mogelijk een derde kans'

Ontvang elke middag een update van het belangrijkste economische nieuws in je mailbox!

© 2021 Roularta Media Group Alle rechten voorbehouden.