Je hebt een account nodig om artikelen op je profiel op te slaan
Jiska de Wit, Chief Design Officer bij digitale zorginstelling Ksyos, Frits van Merode, voormalig directielid Maastricht UMC+ en Greet Prins, bestuursvoorzitter bij gehandicaptenzorginstelling Philadelphia, hebben aan de wieg gestaan van succesvolle voorbeelden van technologie en kunstmatige intelligentie. Prins legt uit dat de 'slimme luier' niet alleen meldt wanneer het nat is, maar dat data-analyse nu kan voorspellen of een cliënt al dan niet moet worden verwisseld voor een 'droge nacht' voordat de nachtploeg begint. Deze preventieve verandering resulteert in vijftig procent minder natte bedden gedurende de nacht. Alle zorginstellingen zouden volgens de deelnemers morgen het slimme incontinentiemateriaal moeten kunnen aanschaffen. Ze zijn het erover eens dat er in ieder geval twee redenen zijn om AI in te voeren:
Een vraag die filosoof Pim Haselager stelt, is of we eigenlijk meer intelligentie nodig hebben, aangezien de mens het slimste wezen op aarde is. Als ontwerper en programmeur weet Van Merode dat we altijd een mens nodig hebben om het algoritme te bouwen voor de toepassing van AI. In veel gevallen zijn we, bijvoorbeeld met diagnostiek, nog niet ver genoeg om dit te vertalen naar een goed algoritme. Als we onze diagnose, die gebaseerd is op een negentiende-eeuws model, vertalen naar een algoritme, dan zal dat niet voldoende zijn. Zeker niet gezien de meest recente ontwikkelingen in de biotechnologie en biochemie.
Dus hoe kunnen we AI gebruiken? De Wit zal nooit iets ontwerpen zonder te experimenteren. Praktijk met theorie vergelijken en de consequenties van het ontwerp goed in kaart brengen. Wat betekent de slimme luier voor zorgmedewerkers? Hoe verandert dat hun rol? Soms leidt die vraag tot een wezenlijk ander product of uitbreiding van het product. Zo werd een innovatief Philips-apparaat voor DNA-analyse van bacteriën uitgebreid met een stapsgewijze voorbereidingstool, zodat ook medewerkers buiten het laboratorium er gebruik van konden maken. Deze methode helpt om ambassadeurs te krijgen voor de nieuwe applicatie.
Die ambassadeurs heb je nodig, beaamt Prins. In Philadelphia werd robot Phi op vrijwillige basis geïntroduceerd. Haselager vreest dat mensen door veelvuldig contact met robots het vermogen om te socializen zullen verliezen. Ze worden immers niet uitgedaagd door een reactie als: 'geen zin om te kletsen vandaag'. Greet Prins daarentegen stelt dat juist omdat Phi nooit een slechte dag heeft, hij hem met eindeloos geduld vriendelijk kan herinneren aan dagelijkse noodzakelijke bezigheden. Voor veel cliënten is Phi een 'buddy', iemand op hun niveau met wie ze contact hebben, waardoor ze zich minder eenzaam voelen. Daarnaast doet de hulpverlener waar hij of zij voor is opgeleid en heeft hij meer toegevoegde waarde doordat Phi automatische handelingen hem of haar uit handen neemt.
Waarom gebruiken we AI niet op een veel grotere schaal? Omdat de kwaliteit en kwantiteit van de data vaak onvoldoende is, zegt Van Merode. Er zijn zoveel variabelen die een diagnose beïnvloeden dat er grote hoeveelheden data nodig zijn om tot een goed algoritme te komen. De dokter kan het nu vaak beter. Maar als we goede gegevens krijgen, kan de arts een andere rol op zich nemen met meer ruimte voor menselijk contact. Samenwerking is cruciaal: niet alleen om voldoende en goede data te verzamelen, maar ook voor de ontwikkeling van technologie. Alle genoemde voorbeelden zijn het resultaat van samenwerkingen tussen private partijen en zorginstellingen. Volgens de deelnemers is ons coördinatieprobleem groter dan ons informatieprobleem bij het ontwikkelen en distribueren van applicaties. Prins doet een oproep: laten we morgen onze grenzen openen en onze mooie technologieën delen met andere organisaties.
De deelnemers sloten het gesprek af met een wensenlijstje voor de toepassing van technologie en AI:
Je moet ingelogd zijn om te reageren. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.
Bohn Stafleu van Loghum Walmolen 1, 3994 DL Houten