Abco Rodermond uit Stadskanaal. Foto: Rie Strikken

Aan het woord is Abco Rodermond uit Stadskanaal. De geboren Fries zoekt sinds een jaar of tien met een metaaldetector in akkers en vooral bij terpen en wierden naar wat de aarde soms honderden jaren in zich heeft weten te verbergen. Een oude munt, een ring of een fibula (een mantelspeld).

Rodermond: „En dan wil je weten uit welke tijd die is: een Karolingische of een Merovingische uit de Romeinse tijd. Ons Detector Magazine helpt je een eind op weg. Maar ik heb me zeker ook verdiept in de archeologie. Van het lezen op fora leer ik veel en op Facebook heb je Metaaldetectie-groepen. Op Bodemvondstendagen kun je deskundigen raadplegen.”

Aan de uitzending naar Srebrenica, in 1994/1995, hield Rodermond PTSS over. Hij verliet Defensie, heeft een fulltimebaan elders en functioneert redelijk goed. Rodermond: „Ik moet wel veel buiten zijn, kan niet stilzitten, ben ook geen prater.”

Toen hij tien jaar geleden in Drouwenermond kwam wonen kende hij daar niemand. Hij zocht een bezigheid en herinnerde zich dat hij als 25-jarige eens met een buurman ging detecteren.

Hij kocht een tweedehands metaaldetector en begon zelf op akkers te zoeken. Daarvoor vraagt hij toestemming aan de grondeigenaar, vaak een boer.

Rodermond: „Het is een heerlijke Einzelgänger-bezigheid. Ondanks dat veel mensen die hobby hebben, zie je ze haast nooit.”

In 2020 verhuisde hij naar Stadskanaal. Zijn vrouw, die hem incidenteel vergezelde, kan wegens ziekte niet meer zo vaak mee. Op een akker ontmoette hij zijn inmiddels vaste zoekmaat, ook een ex-militair.

Rodermond: „We hebben een vast ritueel. Tegen 08.00 uur willen we op locatie zijn. We pakken onze stoeltjes uit de auto en nemen een kop koffie. Ik heb altijd koffie en broodjes mee. Mijn zoekmaat zorgt voor fris, koek en… droge worst. Zonder droge worst is de dag niet compleet.

We praten niet veel. We begrijpen elkaar zonder woorden. We installeren ons en doorzoeken de aarde volgens een bepaald patroon. Het liefst zijn we boven in Friesland of in Noord-Groningen. In de buurt van wierden en terpen is de kans op een oude vondst het grootst. Rond een uur of vier stoppen we, een beetje afhankelijk van het weer en het resultaat. Nu de oogsten van het land komen loop ik ook wel op de akkers in de buurt, in de Veenkoloniën. Aan het eind van zo’n dag heb ik toch al gauw 15.000 stappen op de teller.”

Inmiddels heeft Rodermond drie detectoren, draadloze. De uitrusting bestaat verder uit een koptelefoon, een schep en een pinpointer. Rodermond: „Daarmee kun je gemakkelijker de vondst die de detector aangeeft, in de grond opsporen.”

Thuis wordt de opbrengst schoongemaakt en verder gedetermineerd. Rodermond: „Als het een bijzonder voorwerp is, is het de moeite waard om dat aan te melden bij Portable Antiquity Netherlands (PAN). Dat is een organisatie die oudheidkundige vondsten registreert. De vindgemeente wordt genoemd, de exacte locatie niet. De zoekers doen daar altijd een beetje geheimzinnig over. Mijn leukste vondsten liggen in een vitrinekast. Ik heb dit jaar twee vermeldingen in het Historisch Jaarboek van Groningen. Maar vaak vind je iets wat niet oud is, maar wel gewoon mooi.”

Release: 94198578cec074e27a72024b279c3275585cdc87